کوله پشتی

در میان وسایل کوهنوردی پس از کفش مهمترین وسیله کوله پشتی می باشد ؛

چون تمام وسایل مورد نیاز کوهنورد برای صعود و فرود و شب خوابی در درون آن قرار می گیرد . کوله ها از زمان قدیم تاکنون دستخوش تغییرات فراوانی شده اند ؛ بطوریکه امروزه اگر برای اولین بار برای خرید کوله به یک فروشگاه وسایل کوه بروید شاید از دیدن سایزها و رنگها و اشکال مختلف آنها سرتان گیج رود ! بنابراین لازم است با مشورت یک فرد خبره و باتوجه به نیازتان کوله ای مناسب اختیار کنید تا همیشه و در همه حال بهترین همدم شما باشد چون اگر شکل و اندازه کوله مناسب بدن و برنامه شما نباشد ممکن است بر اثر فشارهای وارده بر شانه و ستون مهره ها برای همیشه از کوله و کوهنوردی و حتی از زندگی سیر شوید  .
برخی از کوله های قدیمی که امروزه نیز گاها استفاده می شوند دارای یک زین فلزی در خارج از کوله هستند که با پشت فرد در تماس است و چون بار را به تناسب بین شانه و پشت و کفل تقسیم می کند برای بارکشی های سنگین و حتی در موارد اظطراری برای حمل مجروح مناسب است . اشکال این کوله ها وزن بیشتر و ارتفاع و پهنای زیاد است . چون در مسیرهای تنگ یا دارای شاخه های درخت و یا سنگنوردی باید از کوله های باریکی استفاده کرد که عرض آن بیشتر از بدن نباشد . کوله های قدیمی دارای جیب هایی نیز در پشت و طرفین هستند که می توانید وسایل ضروری و دم دست را در آنها قرار دهید . ولی کوله های جدیدتر که بیشتر برای برنامه های فنی و یا زمستانی بکار می روند بجای جیب های بیرونی دارای یک جیب بزرگ در روی سر کوله هستند و بعضا نیز در بخش انتهایی کوله محفظه ای را جداکرده اند که دارای زیپ است و می توان برای وسایل ضروری و یا کیسه خواب از آن استفاده کرد ؛ در دوطرف و پشت کوله نیز بندهایی برای بستن وسایلی مانند فوم / زیر انداز و کلنگ و باتوم و کرامپون و ... تعبیه شده است  .

جنس کوله ها معمولا صد درصد ضد آب است که در انواع جدید از پارچه های گورتکس که سبکتر نیز هستند استفاده می شود . رنگ کوله نیز مانند لباسها باید بشکلی باشد که متضاد با محیط برنامه موردنظر شما باشد تا از دور کاملا به چشم بیاید که این مسئله در صورت گم شدن و یا مجروح و زمینگیر شدن به جستجوگران کمک زیادی می نماید . بنابراین کوله ها معمولا به رنگ های قرمز و زرد و آبی ساخته می شوند . نوعی از کوله ها که به رنگ سبز و یا پلنگی هستند مخصوص شکارچیان و یا سربازان است که می خواهند در استتار باشند  .
اندازه کوله ها را برحسب فضای داخل آن و با واحد لیتر اندازه گیری می نمایند که معمولا از 30 تا 100 لیتر متفاوت است . کوله های 30 لیتری برای برنامه های یک روزه بدون وسایل خواب و یا دوچرخه سواری مناسب هستند که البته نوع مخصوص دوچرخه آن دارای بندک نبوده و در آن نیز با یک زیپ بزرگ نیم دایره باز می شود . همیشه کوله ای را انتخاب کنید که پس از قرار گرفتن تمام وسایل دیگر فضایی خالی نداشته باشد تا شکیل و خوش فرم به پشتتان بنشیند . اگر کوله بزرگتر باشد از فرم خارج شده و با لنگر انداختن موجب خستگی و آزار شما میشود و اگر کوچکتر هم باشد که مجبورید مقدار زیادی از وسایل را به دور کوله آویزان کنید و یا در دست بگیرید .

نوعی کوله نیز طراحی شده است که مخصوص حمل کودک است و علاوه بر جای مخصوص نشستن کوک که در حمایت هم باشد و سقوط نکند دارای تعدادی جیب نیز برای وسایل ضروری است ، امروزه کوله های مخصوصی نیز برای نوجوانان و بانوان ساخته می شود که متناسب با فیزیک بدنی آنهاست  .

بخشی از کوله که با پشت فرد در تماس است شاید مهمترین بخش باشد که باید مانع از چسبیدن کوله به پشت و عرق کردن شود  .

کوله ها معمولا بند بزرگی در قسمت پایین دارند که بدور کمر پیچیده می شود و در حفظ تعادل موثر است . برخی نیز دارای بندکی مشابه و در جلوی سینه هستند که تعادل بالای کوله را حفظ می کند ولی موقع صعود که تنفس و حرکت سینه زیاد و سریع است بهتر است که بسته نشود و فقط موقع پایین آمدن آنرا ببندید  .

کوله های باریک و لوله ای شکلی با جنس ضخیم نیز برای غارنوردی و آبشارنوردی ( دره نوردی ) ساخته شده اند که مناسب مسیرهای تنگ و خیس و خشن است  .

موقع چیدن کوله وسایل سخت و فلزی را در تماس با بدنه کوله قرار ندهید که اگر در پشتتان باشد باعث آزار و اگر در اطراف باشد بر اثر کشیده شدن کوله به در و دیوار باعث پارگی کوله می شود . وسایل را طوری بچینید که سنگین تر ها در نزدیک پشت و بالای کوله باشند و همچنین وسایل را به ترتیب استفاده داخل کوله قرار دهید . در یک کلام کوله چینی خود یک هنر است که با تمرین در شرایط مختلف روز و شب و هوای سرد و گرم و با دستکش های کلفت و ... بدست می آید . جای وسایل را کاملا بخاطر داشته باشید تا با چشم بسته هم بتوانید وسیله مورد نظر را بیابید ! مواد سوختی را در ظروف با در محکم و چند لایه پلاستیک قرار دهید تا نشت آن باعث خرابی کوله و لباس و غذاها نشود  .

توصیه : در خرید کوله و همه وسایل کوهنوردی چون با آسایش و حتی جان شما سروکار دارد به قیمت فکر نکنید و بیشتر به کیفیت و دوام و راحتی و وزن کم آن بها دهید ؛ همچنین وسایل خود را تخصصی نمایید و بدنبال کوله ای برای همه برنامه ها و یا کفشی برای همه فصول نباشید

کلام آخر هم این که بقول معروف باید چند تا کوله را کهنه و یا پاره کنید تا بتوانید کوله مناسب خود را پیدا کنید

چیدن کوله پشتی وزن کوله پشتی نباید از وزن بدن کوهنورد بیشتر باشد زیرا به زانو و ستون مهره ها آسیب می رساند معمولا اجسام سنگین تر را اول داخل کوله پشتی گذارده و وسایل سبک تر را روی آن قرار می دهند کوله پشتی نباید لق بزند ویا به اصطلاح شکم دهد مواد غذائی یا آبدار باید در کیسه پلاستیکی جداگانه بسته بندی شده ودر کوله پشتی قرار گیرد اجسام نوک تیز یا سنگین باید طوری چیده شوند که به پشت یا کتف تماس نداشته باشد. 

کوله پشتی ها (از نگاه پرسون)

کوله پشتی در میان وسائل یک کوهنورد پس از کفش با اهمیت ترین وسیله است.از آنجا که تمام وسایل یک کوهنورد باید در یک کوله پشتی حمل شود و راحتی آن تاثیر بسزایی در حرکت شخص دارد لذا کوله پشتی نیز به مروز زمان دچار تحولات زیادی شده است. ابتدا کوله پشتی ها دارای زین مخصوص در بیرون بود و اگر به تصاویر قدیمی نگاهی بیاندازیم متوجه می شویم که تمامی کوله پشتی های قدیمی دارای زین فلزی از بیرون هستند. امروزه از این نوع کوله پشتی های زین دار بسیار نادر تولید می شوند و اکثر کول هایی که زین آن ها در داخل قراردارد مورد استفاده قرار می گیرد. نحوه قرار گرفتن کوله پشتی با توجه به خصوصیات فیزیکی پشت انسان بسیار مهم است و بدین منظور کوله پشتی های مدرن تماما قابل تنظیم از نظر ارتفاع و نحوه قرار گرفتن بر روی شانه تا کمر می باشند. در تکنولوژی ساخت کوله های جدیدتر حتی بند شانه آن ها قابل تنظیم به نسبت عرض شانه نیز است.

پس از تنظیم کوله پشتی موضوع پارچه های استفاده شده در آن ها و وزن خود کوله پشتی نیز مد نظر سازندگان قرار گرفته است. امروزه در ساخت کوله پشتی های جدید حتی روکش ضدباران نیز برای آن ها پیش بینی می شود که در زیر کوله در جیب مخصوصی به کوله پشتی نصب است و در مواقع ضروری مورد استفاده قرار می گیرد.

کوله پشتی های فنی که بیشتر مورد استفاده سنگ نوردان قرار می گیرند ، همواره به طریقی ساخته می شودند که کاملا تراز با عرض کمر انسان باشند تا به هنگام عبور از شکاف های باریک درست از همان نقطه ای که انسان قادر به عبور کردن است با همان کوله پشتی هم امکان عبور وجود ادشته باشد. برای این کوله پشتی ها در کناره ، جیب قرار داده نمی شود.

از نکات دیگر در مورد کوله پشتی سهل بودن بند ها و سگگ های اتصالات آن است تولید کنندگان بیشتر سعی دارند از سگک ها واتصالاتی استفاده کنند که سرعت دست یابی به وسائل کوله پشتی افزایش یابد.
امروزه در کوله های جدید حتی یک زیپ فوق العاده برای دست یابی به وسط کوله پشتی قرار داده می شود تا فرد در صورت لزوم از طریق آن زیپ بتواند وسیله مورد نظر را که در زیر سایر لوازم است سریعا بردارد و نیازی به بیرون ریختن سایر وسائل نباشد. جیب ها در کوله پشتی نیز قابل توجه هستن و امروزه به نوع و نحوه قرار گرفتن آن ها توجه زیادی می شود.کوله پشتی ها بر حسب فضای داخل با واحد لیتر اندازه گیری می شوند. بعبارتی واحد سنجش حجم کوله لیتر است.، مانند کوله 90 لیتری یا 45 لیتری اینکه یک کوهنورد چه وسائلی را در کوله خود قرار می دهد و نوع و حخم وسائل چگونه است ، ارتباط مستقیم با تعداد روز های برنامه یک کوهنورد دارد. لازم است توجه کنیم که عبارت کوله دو روزه و یا سه روزه چندان جالب نیست ، چراکه ممکن است فردی برای برنامه دو روزه نیاز به کوله پشتی 70 لیتری داشته باشد ولی فرد دیگری در همان منطقه برای اجرای برنامه سه روزه بتواند از کوله 50 لیتری هم استفاده کند. این موضوع به وسایل قرار داده شده در داخل کوله پشتی مربوط می شود که این وسائل هر مقدار عالیتر باشند ، طبیعتا کم حجم تر با کارائی بالاتر است.