کوه پیمایی و آمادگی جسمانی

کوهپیمایی و آمادگی جسمانی

ورزش کوهپیمایی ورزش سنگین و سختی محسوب می گردد واین ورزش مقدمه ای جهت صعود به قلل مرتفع می باشد. ورزش کوهپیمایی نیاز به داشتن آمادگی جسمانی مناسب دارد.با دید صحیح به این ورزش می توان خود را برای صعود های ایمن آماده ساخت.

کوهپیمایی علاوه بر آمادگی جسمی  آمادگی ذهنی و همچنین آموزش را نیز می طلبد.

علاقه مندان به کوه علاوه بر برنامه هایی که آخر هفته اجرا می کنند نیاز به برنامه آمادگی جسمانی در طول هفته را نیز دارند تا بتوانند در برنامه های مشکل و سنگین به موفقیت نایل شوند.

آمادگی جسمانی شامل 4 فاکتور میباشد.

1-مهم ترین فاکتور استقامت قلبی و ریوی (توان هوازی )میباشد.

2-فاکتور انعطاف پذیری - این فاکتور اجازه میدهد تا عضلات در وسیع ترین دامنه حرکتیشان حول مفصل به حرکت درآیند.

3-فاکتور قدرت عضلانی - به کار بستن نیرو وانرژی حاصله از عضلات در حین اجرای فعالیت می باشد.

4-فاکتور استقامت عضلانی – به کارگیری یک یا گروهی از عضلات برای انجام یک سری انقباضات مداوم در مدتی نسبتا طولانی با کمترین احساس خستگی  میباشد.

برای رسیدن به آمادگی های لازم جهت کوه پیمایی توجه به موارد زیر لازم به نظر می رسد:

1- انجام ورزش های هوازی در طول هفته که شامل پیاده روی –دویدن نرم-دوچرخه سواری-واستفاده از تریدمیل می باشد. وهمزمان تمرین روش های صحیح تنفسی جهت بالا بردن ظرفیت تنفسی  و همچنین افزایش سطح تمرینات به مرور برای بهبود شرایط جسمانی و تحمل خود.

2-تمرین پیاده روی در مسیر های ناهموار – این فعالیت موجب می شود در کوه موثر تر عمل نمایید.

3-آموزش سنگنوردی برای مواجه شدن با مسیر های متفاوت.

4-عادت کردن به کوهپیمایی با کوله پشتی – فقط فراموش نکنیدوزن کوله نباید بیشتر از 30تا35درصد وزن شما باشد .فعالیت واقعی کوهپیمایی حمل کوله در شیب های نا هموار می باشد.حمل کوله را در شیب های متفاوت تجربه کنید.

5-شرکت در برنامه های آموزشی جهت آشنایی با نقاط ضعف و توانایی های خود.